Aangenaam!
Toen ik in januari 2023, vlak na het overlijden van mijn Oma, aan dit boek begon, zag ik het als een soort eindbestemming. Ik zag het boek 'Lust je koffie?' al een hele poos voor me in mijn gedachten. Natuurlijk moet ik het boek gaan verkopen, maar het voelde als afsluiting van al die jaren mantelzorg. Na het uitgeven van het boek, zou het boek letterlijk dicht gaan. Little dit I know.
Gaandeweg ben ik me meer en meer gaan realiseren dat het geen ‘punt’ is maar een
‘komma’. Want nu ik mijn verhaal gedaan heb, denk ik dat het belangrijk is om ook jouw verhaal te gaan horen. Nu verwacht ik niet dat je me volgend jaar een berichtje stuurt dat je ook een boek geschreven hebt. Dat kan ik niet van je vragen. (Maar het is wel echt een tof avontuur!)
Wel hoop ik met je in gesprek te gaan, ik wil niets liever dan horen waar jij tegenaan loopt. Ik ben benieuwd naar jouw reisverhaal, waar je mee bezig bent en misschien wel waar je bang voor bent. Daarom nodig ik je uit. In welke vorm dan ook. Om het een klein beetje te organiseren kun je op mijn website een (digitale) afspraak inplannen, maar je mag me ook mailen of een berichtje sturen op Linked-in. Een afspraak inplannen via de website is trouwens gewoon gratis, je zit nergens aan vast.
Als er iets is wat ik geleerd heb in de afgelopen jaren, is dat het in het leven gaat om de kleine dingen. Elkaar echt zien. Elkaar echt horen. Echt naar elkaar te kijken en te luisteren. Op welke manier dan ook. Ik zal naar je luisteren. Net zoals ik luisterde naar de vraag van mijn Oma. Of ze koffie voor me kon zetten. Ik sta voor je klaar. Net zoals er danoontjes met bosbessen klaar stonden voor mijn Oma.
Aan het begin van mijn boek beloof ik je mijn hoofd, mijn handen en mijn hart. Voel je vrij gebruik van te maken van mijn handreiking. Met liefde wil ik naar je luisteren. Misschien wel met je meedenken of kan ik mijn netwerk met je delen. Ook kom ik met liefde ons verhaal live bij je doen, bijvoorbeeld op een studiedag of in een teamoverleg. Mocht je verliefd zijn op het idee van de vloerkleed-sticker waar ik in het boek over vertel, ook dan sta ik voor je klaar.
Natuurlijk is Alzheimer een rotziekte, maar het leven stopt niet. Integendeel. Leef, leef, leef!
Ik hoop dat we elkaar snel ontmoeten,
Liefs, Marieke